تو به این معصومی /تشنه لب ارومی/غرق عطر گلبرگ/تو چقدر خانومی
کودکان غمگین/بی بهانه شادی/از سکوتت پیداست که پر از فریادی
همه هر روز اینجا/از گلات رد میشن/ادمای خوبم این روزا بد میشن
توی این دنیایی/که برات زندونه/جای تو این جا نیست/ جات توی گلدونه
غرورمو ببخش/حضورمو ببخش/منم یه عابرم/عبورمو ببخش
تویی که اشک تو/شبیه شبنمه/همیشه تو نگات/یه حس مبهمه
همین لحظه همین ساعت همین امشب/که تاریکی همه شهرو به خواب برده
یه سایه رو تن دیوار این کوچست / تویی و یک سبد گل های پژمرده
همه دنیا به چشمه تو همین کوچست / هوای هرشبت یلدایی و سرده
کجاست او ناجیه افسانه ی دیروز/جووان مرده محله ما
چه نا مرده......./چه نامرده.........
غرورمو ببخش/حضورمو ببخش/منم یه عابرم/عبورمو ببخش
تویی که اشک تو/شبیه شبنمه/همیشه تو نگات/یه حس مبهمه
چه صبورانه تحمل میکنی غفلت بی رحم ما را/دخترک
ما داریم گلاتو اتیش میزنیم/تو داری با التماس میگی
کمک.........../کمک............
غرورمو ببخش/حضورمو ببخش/منم یه عابرم/عبورمو ببخش
تویی که اشک تو/شبیه شبنمه/همیشه تو نگات/یه حس مبهمه
برچسبها: